Boykoop Bursa otobüsçülük tarihine ışık tutacak bir kitap yayınladı…

Kitabın adı,

“…nereden nereye…

Faytonlardan otobüslere, arabacı hanlarından terminale…”

Eski gazete küpürleri…

Mektuplar…

Fotoğraflar…

Bir de tarihe tanıklık etmiş kişilerden anlatılar… var kitapta…

Kitaptan alıntılar yapacağım… büyük keyifle okuyacağınızı düşünüyorum…

Bursa, otobüsçülük tarihinde çok önemli bir kent…

“araba kültürü”nün olduğu en eski kentlerden…

M.Ö 600 yılında yapılmış bir arabanın parçaları Bursa Müzesi’nde sergilenmektedir…

Bugün de otomotivin kalbi…

Tesadüf değil… tarihten…

* * *

Hem düne, hem güne kayıt düşmek

Kitabın önsözünden … Okumaya devam et →

 Mercedes-Bez Türk çok önemli bir projeyi hayata geçirdi.

“geleceğin liderleri” kurumsallaşma, farkındalık eğitimi…

Babalar ve oğullar… Evlatlar…

Dede ve torun…

Geleceğin otobüsçülerine eğitim verilecek…

5 hafta eğitim sürecek…

Katılımcı çocuklara… Gençlere…

İkinci… Üçüncü kuşak otobüsçülere…

İstanbul Hoşdere otobüs fabrikası gezdirilecek…

…bu fabrikada üretilen otobüsler Batı Avrupa’ya ihraç ediliyor…

Özellikle Almanya ya…

Tereciye tere satmak… Nereden nereye…

Neyse…

Sonra Almanya da ki Mercedes otobüs fabrikasına inceleme gezisi…

Ayrıca Mercedes-Benz müzesi de gezilecek…

Eğitim, katılımcılara sertifika verilmesi ile son bulacak.

Lakin proje yeni katılımcılarla sürecek.

* * *

Proje sorumlusu Başak Demiryumruk’la sohbet ettim… Okumaya devam et →

* * *

Bu mektupla Sayın Arif Alp ortaklıktan vazgeçmiştir. 

Mektup aynen şöyledir: 

“Rotenberg-Hotel

Böhringer

Stuttgart-Rotenberg 

16 Eylül 1966 

Mr. Robert Mühlich

Daimler-Benz A.G.

Stuttgart-Untertürkheim 

Bay Mühlich,

Bildiğiniz gibi 3 yıldan beri Türkiye projesinde sizin firmanızla ortak olabilmek için çok uğraşmıştım. 

Maalesef bir şansızlık olarak projede en hayati konulardaki hususlar son ana kadar geciktirilmişti. 

Alman rakiplerinizin mukayese edilebilir kalitedeki aynı malzemeyi 6 bin dolara göndermesine rağmen, sizin şasenin yaklaşık 10 bin dolar civarında olduğunu öğrendiğim zaman çok şaşırdım…

… Ve bunun neticesi olarak imal edilecek Türk otobüsünün, rakipleri 200 bin lirayken, 300 bin lira olması bizim Türk pazarında başarımızı imkansız kılacaktır.  Okumaya devam et →

Dokuzuncunu yayımladığımız yazımızın son bölümü. Derlenme yılı 2004. Unvan vb. göndermeler o gün ve öncesini içeriyor.

* * *

Otobüs terminali mola yerleri servis araçları yazıhaneler, otobüs içindeki görevliler, kaptan şoför, hostes, muavin bunların hepside kendilerine has kültür haline gelen otobüsçülük sektörünün baş aktörleri ve ana unsurlarını oluşturuyorlar.

Bu kültürün en açık şekilde görüldüğü yerlerse tabii ki otobüs garajları.

Türkiye’de otobüs 4 teker üzerinde giden ve yolcu taşıyan bir araç olmaktan çok daha fazlasını ifade ediyor.

Tek bir otobüs 10’larca kişinin ekmek teknesi, geçim kaynağı, umudu… Kısacası hayat biçimi haline gelmiş durumda.

 Galip Öztürk

UATOD Yön. Kur. Bşk.

Türkiye’de şehirlerarası, uluslararası taşıma yapan 10 bin civarında otobüsümüz var. Bu on bin otobüsün ortalama maliyeti 200-250 bin Euro’dan hesaplarsanız yaklaşık 1-2 milyar dolar rakam ortaya çıkar sanıyorum. Tabi önemli olan sadece 1-2 milyar doların bu sektörde kaç kişinin çalıştığı önemli ya bir otobüse 11 kişi hesaplayabilirsiniz. Zaman zaman 13 kişi hesaplayabilirsiniz 10 bini 11 ile 13 ile çarparsanız hiç yanlış rakam çıkmaz. Bunun daha fazlası olabilir.

* * * Okumaya devam et →