Mercedes-Benz’in ‘Yıllar ve Yollar’ belgeselinden, bu kez yokluk yıllarıyla devam edelim…

Gözünüzü kısıp şöyle bir anımsayın, yaşananlar nelermiş, anlarsınız…

YOKLUK YILLARI

İkinci Dünya Savaşı sonrası, ülke zaten yoksul, sanayi gelişmemiş, ama gelişmeye hasret, ilerleme azminde…

Bakalım neler yaşanmış. Duayenler nelere parmak basıyor?

İzzet Bayraktar

Bayraktarlar Şirketler Grubu Yönetim Kurulu Başkanı

Diyelim sizin freniniz bozulmuş motor freni almak için belgeye tabiydi. İhtiyaç belgesi diye bir belge vardı. Bunu almak içinde valiliğe gideceksin ihtiyacını oraya bildireceksin oradan belge alıp geleceksiniz. İthalatçıdan yahut perakendeciden o belgeyi vererek parça alacaksın.           Okumaya devam et →

Mercedes-Benz Türk, 2004 yılında yaptırdığı “Yıllar ve Yollar” belgeseliyle otobüsçülük tarihine ışık tuttu.

Bu belgeselde otobüsçülüğün geçmişine tanıklık edenlerden aktarmaya devam ediyoruz.

* * *

Recep Necati Ünal

Kastamonu Ünal Turizm Kurucu Ortağı

48’de yeni Fargo aldım. Kamyon olarak hatta kısa şase kamyon olarak, buraya İstanbul’a getirdim. İstanbul’da şaseye 1 metre ilave yaptık. Genişlettik, uzattık arabayı. Kasa da yaptırmıştım; o kadar güzel olmuştu ki Düzce, İzmit, Hendek’e geldiğimiz zaman herkes o arabaya bakmaya gelirdi.

İlk otobüsler yine Amerikan yardımıyla Türkiye’ye gelen benzinli Amerikan kamyonlardan yapılıyordu. 47–48 model Serrolli’lerin, İntel’lerin, Cemse’lerin Doc ve Deseto’ların şoför kabinleri sökülüyor, şasenin üzerine ahşaptan otobüs kasası yapılıyordu. Bu iş birkaç yıl içersinde o kadar ilerledi ki Bursa, Antalya, Gaziantep, Konya gibi şehirlerdeki atölyelerde millî kasaların neredeyse seri üretimine başlandı. Okumaya devam et →

Mercedes Benz Türk yıllar ve yollar belgeselini yaptı.

Ve otobüsçülük tarihine ışık tutacak çok önemli bir eser…

Duayenler Gecesi düzenledi. Yıllar ve Yollar belgeselini o gece otobüsçüler izledi.

MBT o gece duayenleri onurlandırdı, plaket verdi. Duayenler isimlerini kütüğe çaktılar…

Yıllar ve Yollar daha sonra NTV’de yayınlandı.

Bu belgeselde anlatılanları yazmak istedim…

* * *

Arabada o senenin moda rengi olan gayet açık tatlı sarıya boyanmış tekerleklerin çubukları incecik…

 Fakat arabanın kendisi ziyadesiyle yüksek, zarif ve nazik. Amiyane tabiriyle kız gibi bir şeydi…

 1870’li yılların İstanbul’unda Recaizade Mahmut Ekrem araba sevdasını böyle cümlelerle anlatıyordu… Okumaya devam et →

Otobüsçülük tarihini yokluklarla, imkânsızlıklarla boğuşan “yürekli insanlar” yazmıştır…

Babam Mehmet Selim Kara bu tarihi yazanlardan…

Sohbetlerimizde hep not tutar veya teybi açarım…

Otobüsçülük tarihi ile ilgili bir sohbeti aşağıda bulacaksınız.

Nereden nereye…

* * *

Mehmet Selim Kara’ya sözü bırakıyorum: Okumaya devam et →