GEÇENLERDE bir yazımda “fiyatları bile devlet tesbit ediyordu” şeklinde ifade kullanmıştım…
Doğru…
Farklı bir ekonomi anlayışı hakimdi. 70’li yılların sonu…
O dönemi Mustafa Dinçer ile konuşuyorduk. Dedi ki:
“Hava Kuvvetleri’nde kantin subayıydım.
Yağ yok… Şeker yok… Hiçbir şey yok.
Komutana ‘yok’ diyemezsin ya…
Zeytinyağı aramaya çıkardık askerle.
Ordu Pazarı’na giderdik; kelle başı 1 kilo.
Kime yetecek?
2 askerle ‘baskın’ yapardık bakkala. Paramızla alacağız…
Korkudan, stoktan çıkarıp verirdi istediğimizi…
Ankara’nın göbeği.
Benzin yok… Mazot yok…
Kahve-sigara zaten hiç yok.”